PORNOGRAFIA

Reżyseria: Jan Hussakowski

Adaptacja i dramaturgia: Andrzej Błażewicz

Scenografia i kostiumy: Joanna Walisiak

Opracowanie muzyczne: Jan Hussakowski i Andrzej Błażewicz

Obsada:

Aleksandra Bogulewska - Henia

Izabela Brejtkop – Maria, Amelia

Marek Braun - Fryderyk

Mateusz Kocięcki - Karol

Łukasz Mazurek - Witold

Mateusz Paluch - Wacław

Michał Węgrzyński – Hipolit, Siemian

Spektakl zrealizowany przez Jana Hussakowskiego, zwycięzcę konkursu dla młodych reżyserów, zorganizowanego przez Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Nowatorskie spojrzenie młodych twórców na prozę Gombrowicza, idealnie wpisującą się w czasy pandemii i izolacji. Pełna tajemnic i nieoczekiwanych zdarzeń opowieść o relacjach, konflikcie młodości i starości, dojrzałości i niedojrzałości. 

 „W Pornografii nie tyle rozglądam się za tezami filozoficznymi, ile pragnę wydobyć artystyczne i psychologiczne możliwości tematu. Szukam pewnych „piękności” takiemu konfliktowi odpowiadających. Czy Pornografia jest metafizyczna? Metafizyka, to znaczy „pozafizyczność”, „pozacielesność”, a moją intencją było poprzez ciało dotrzeć do pewnych antynomii ducha”.

Witold Gombrowicz,   Dziennik

Pornografia jest jednym z najdziwniejszych, najbardziej tajemniczych dzieł Witolda Gombrowicza. Piętrowa, wieloznaczna, nieoczywista, prowokująca już samym tytułem – być może z tych powodów tak rzadko była   inscenizowana w polskim teatrze. Odnajdujemy w niej jednak, szczególnie w dzisiejszej rzeczywistości, wiele niezwykle aktualnych wątków i problemów, które przestały być dla ludzi abstrakcją, a stały się codziennością.  

Bohaterowie powieści zmuszeni do życia w izolacji, w skrawkach rzeczywistości, na które mają wpływ, próbują poprzez gesty, rytuały, konwenanse budować sensy, nadawać znaczenie życiu, czy wreszcie łamiąc je przekraczać siebie, swoje granice w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie – czym to życie w  i s t o c i e  jest? Czy można znaleźć jego absolutny, nadrzędny sens? Czy jednak istnienie jest na tyle chwilowe i ulotne, że nie pozostaje nic ponad zabawę, grę, ciągły eksperyment, sprawdzanie co można, a czego nie można robić. Rzeczywistość jako nieustanne laboratorium, nawet za cenę ostatecznej, krwawej katastrofy.

Premiera spektaklu odbędzie się 10. 10. 2020 o godz. 17.00 na Scenie Kameralnej.

Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu, pl. Jagielloński 15

tel. 48 384 53 22, sms 604 566 406, e-mail: bilety@teatr.radom.pl, www.teatr.radom.pl